Agus muid i Musgraí deireadh seachtaine an Saoire Bainc, shiúl muid Slí na Coille chomh fada le Reilig GobnatanSa Mhuileann a bhí muid ar cur fúinn, mar sin, ní raibh le déanamh againn ach an droichead a thrasnú ar bhóthar Chúil Aodha, agus casadh isteach sa choill. Bhí fógra ag tús an bhealaigh, agus cé nach raibh aon fhógra eile ann agus cúpla gabhal san cosán, níor chuaigh muid ar strae!
Tá an Choill go hálainn. Crainn de gach saghas, agus caonach tiubh ar fás ar roinnt acu. Raithneach agus fásra eile fairsing. Cosán caol, ach gan a bheith ró dheacair. Cé go bhfuil sé soiléir ó na cosáin go mbíonn daoine sa choill, is beag lorg eile d'fheicfeá. Duine amháin a tháinig inár dtreo sa choill. Agus ní fhaca mé oiread a píosa amháin bruscair, rud a bheadh ina chúis iontais anseo i gCill Mhantáin.
Thart ar trí ceathrú uaire a thóg sé orainn dul chomh fada le Reilig Gobnatan agus a cill.
Dúirt muid cúpla paidir ann. Taitníonn an paidir atá greanta ar an dealbh liom:
Go mbeannuighe Dia dhuit a Ghobnait naomhthaAr an mbóthar a d'fhilleamar chuig an Muileann, ag stopadh go gairid ar tobar Ghobnatan. Cuireann sé míshuaimhneas áirithe orm an bile faoi ualach giobail éadach, paidríní agus a leithéidí a fheictear go minic ag tobar mar é. Braithim gur gaolmhara don phiseog ná don chreidimh an nós. Ach seans freisin nach bhfuil ann ach go bhfuil mo chreidimh fhéin ró intleachtúil, agus ró scartha ón gcroí.
Go mbeannuighe Muire dhuit, agus beannuighim féin duit
Is chughat-sa a thánag ag gearán mo scéil leat
Is ag iarraidh mo leighis ar son Dé ort
Thrasnaigh muid droichead eile ar an mbealach thar nais, agus bhí an leac seo ann:
Chríochnaigh Conchubhar an rann dom:Seo é an t-am,Is cosúil go mbeireann an t-abhann duine leis ó am go chéile. Tháinig muide slán, pé scéal é.
Cá bhfuil mo dhuine?
Siúlóid ana dheas atá ann, a thóg b'fhéidir uair go leith orainn.
De réir mo thuiscint, is ar an gcoill seo a bhí Liam Ó Muirthile ag smaoineamh agus a dhráma "An Crann" á chumadh aige.
